tegenslag verweven in je leven

tegenslag, verlies en rouw

Jij en ik kunnen best tegen een stootje. Op jonge leeftijd leren we om gaan met tegenslag. Letterlijk en figuurlijk met vallen en opstaan. Wij bouwen bijna als vanzelf veerkracht op. Gelukkig maar, want tegenslag is onderdeel van het leven. Je kreeg misschien te maken met de scheiding van je ouders, werd gepest op school, je eerste liefde stapte ineens uit de relatie, op je werk vond een reorganisatie plaats, je bent ongewenst kinderloos, je bent vervreemd geraakt van je broer, je bent verhuisd naar een ander deel van het land en nu blijkt je moeder ook nog ongeneeslijk ziek met alle zorg van dien. Je doet je best om alles wat aan je voorbij komt te beheersen. Misschien door hard te werken? Misschien trek je je terug op de bank? Misschien ga je alles goed regelen voor je moeder omdat de zorg voor perfect moet zijn? Misschien doe je alsof er niets aan de hand is en hoop je dat het vanzelf overgaat? Misschien…….wat is jouw manier?

Tot nu toe heb je veel tegenslagen in je leven op deze manier het hoofd kunnen bieden. Maar je begint te voelen dat het niet meer werkt. Dat je veerkracht je in de steek lijkt te laten. Het is moeilijker om je aandacht bij je boek te houden, je ligt ’s nachts naar het plafond te staren, overdag ren je van hot naar her, die onbestemde knoop in je maag gaat maar niet weg, iemand hoeft maar “boe” tegen je te zeggen of juist een warme arm om je heen te slaan en de tranen springen in je ogen.

Dikke kans dat de tegenslag of het verlies in je leven verdriet en rouw bij je oproepen. Niet leuk én heel gezond! Het is dan fijn om een netwerk van naasten om je heen te hebben waar je bij terecht kunt. Voor een luisterend oor, een advies en praktische hulp. Van daaruit kan je dan vaak de draad weer langzaam oppakken.

En soms heb je wat meer nodig. Is het juist fijn om iemand op te zoeken die op afstand staat van de situatie, die met je mee kan kijken. Jou kan begeleiden om jouw unieke weg door dit dal te vinden. Om je te ondersteunen bij het verweven van de rouw en het verdriet in je leven. Zodat onderdeel wordt van je leven in plaats van dat het je leven bepaald. Omdat je het wel zelf en niet alleen hoeft te doen! Ik ben er graag voor je.